ORO3- v. horo-.
Sursa: Dicționar de neologisme
ORO1- Element prim de compunere savantă cu semnificația „(referitor la) gură”, „oral”. [Var. or-. / < fr., it. oro-, cf. lat. os, oris].
Sursa: Dicționar de neologisme
ORO2- Element prim de compunere savantă cu semnificația „munte”, „muntos”. [Var. or-. / < fr., it. oro-, cf. gr. oros].
Sursa: Dicționar de neologisme
ORO1- elem. „munte”. (< fr. oro-, cf. gr. oros)
Sursa: Marele dicționar de neologisme
ORO2- elem. horo-.
Sursa: Marele dicționar de neologisme
Forme flexionare:
oro - Substantiv feminin, Vocativ, singular - pentru cuvantul oră