HORO- elem. „limită, hotar”; „oră, perioadă de timp”. (< fr. horo-, cf. gr. hora, oră)
Sursa: Marele dicționar de neologisme
HORO- Element prim de compunere savantă cu semnificația „oră”, „orar”. [Var. oro-. / < fr. horo-, cf. gr. hora].
Sursa: Dicționar de neologisme
Forme flexionare:
horo - Substantiv feminin, Vocativ, singular - pentru cuvantul horă