CNOCAUTÁ, cnocautez, vb. I. Tranz. A-și învinge adversarul prin cnocaut. [Pr.: -ca-u-] – Din cnocaut.Sursa: Dicționarul explicativ al limbii române, ediția a II-a CNOCAUTÁ vb. tr. a face cnocaut. (< cnocaut)
Sursa: Marele dicționar de neologisme
CNOCAUTÁ vb. I. tr. A face pe cineva cnocaut. [< cnocaut + -a, cf. engl. knock-out].
Sursa: Dicționar de neologisme