a întemeia - Verb - conjugarea I


Moduri nepredicative pentru verbul a întemeia
InfinitivInfinitiv lungGerunziuParticipiuSupin
a întemeiaîntemeiereîntemeindîntemeiatde întemeiat

Moduri predicative pentru verbul a întemeia
Pers./Nr.PrezentImperfectPerfect simpluPerfect compusMai mult ca perfectViitorViitor anterior
Persoana I/Singularîntemeiezîntemeiamîntemeiaiam întemeiatîntemeiasemvoi întemeiavoi fi întemeiat
Persoana a II-a/Singularîntemeieziîntemeiaiîntemeiașiai întemeiatîntemeiaseșivei întemeiavei fi întemeiat
Persoana a III-a/Singularîntemeiazăîntemeiaîntemeiea întemeiatîntemeiaseva întemeiava fi întemeiat
Persoana I/Pluralîntemeiemîntemeiamîntemeiarămam întemeiatîntemeiaserămvom întemeiavom fi întemeiat
Persoana a II-a/Pluralîntemeiațiîntemeiațiîntemeiarățiați întemeiatîntemeiaserățiveți întemeiaveți fi întemeiat
Persoana a III-a/Pluralîntemeiazăîntemeiauîntemeiarăau întemeiatîntemeiaserăvor întemeiavor fi întemeiat
Pers./Nr.ConjunctivConditional OptativImperativ
Persoana I/Singularîntemeiezsă fi întemeiatîntemeiaaș fi întemeiat
Persoana a II-a/Singularîntemeiezisă fi întemeiatai întemeiaai fi întemeiatîntemeiază
Persoana a III-a/Singularîntemeiezesă fi întemeiatar întemeiaar fi întemeiat
Persoana I/Pluralîntemeiemsă fi întemeiatam întemeiaam fi întemeiat
Persoana a II-a/Pluralîntemeiațisă fi întemeiatați întemeiaați fi întemeiatîntemeiați
Persoana a III-a/Pluralîntemeiezesă fi întemeiatar întemeiaar fi întemeiat