proís s.n. (reg.; în loc. adv.) de prois = din proprie inițiativă, de bunăvoie, neconstrâns de nimeni.
Sursa: Dicționar de arhaisme și regionalisme
PRÓIS s. m. (Înv. și reg., în expr.) De prois (sau din proisul, de bun proisul meu) = de bunăvoie, din proprie inițiativă.Sursa: Dicționarul limbii române moderne
proís, V. proeresis.
Sursa: Dicționaru limbii românești