a destăinui - Verb - conjugarea a IV-a


Moduri nepredicative pentru verbul a destăinui
InfinitivInfinitiv lungGerunziuParticipiuSupin
a destăinuidestăinuiredestăinuinddestăinuitde destăinuit

Moduri predicative pentru verbul a destăinui
Pers./Nr.PrezentImperfectPerfect simpluPerfect compusMai mult ca perfectViitorViitor anterior
Persoana I/Singulardestăinuidestăinuiamdestăinuiiam destăinuitdestăinuisemvoi destăinuivoi fi destăinuit
Persoana a II-a/Singulardestăinuidestăinuiaidestăinuișiai destăinuitdestăinuiseșivei destăinuivei fi destăinuit
Persoana a III-a/Singulardestăinuiedestăinuiadestăinuia destăinuitdestăinuiseva destăinuiva fi destăinuit
Persoana I/Pluraldestăinuimdestăinuiamdestăinuirămam destăinuitdestăinuiserămvom destăinuivom fi destăinuit
Persoana a II-a/Pluraldestăinuițidestăinuiațidestăinuirățiați destăinuitdestăinuiserățiveți destăinuiveți fi destăinuit
Persoana a III-a/Pluraldestăinuiedestăinuiaudestăinuirăau destăinuitdestăinuiserăvor destăinuivor fi destăinuit
Pers./Nr.ConjunctivConditional OptativImperativ
Persoana I/Singulardestăinuisă fi destăinuitdestăinuiaș fi destăinuit
Persoana a II-a/Singulardestăinuisă fi destăinuitai destăinuiai fi destăinuitdestăinuie
Persoana a III-a/Singulardestăinuiesă fi destăinuitar destăinuiar fi destăinuit
Persoana I/Pluraldestăinuimsă fi destăinuitam destăinuiam fi destăinuit
Persoana a II-a/Pluraldestăinuițisă fi destăinuitați destăinuiați fi destăinuitdestăinuiți
Persoana a III-a/Pluraldestăinuiesă fi destăinuitar destăinuiar fi destăinuit